Η Katica Illényi στο Theremin ερμηνεύει το τραγούδι Once Upon a Time in the West του Ennio Morricone (1928 - 2020) απο το ιταλικό σπαγκέτι γουέστερν Κάποτε στη Δύση (ιταλικά: C'era una volta il West-1968)
Σήμερα, ψάχνοντας στις καλοκαιρινές συναυλίες της σειράς Music Escapades οι οποίες διοργανώνονται από το Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), και μάλιστα χωρίς κόστος εισόδο, έμαθα για την Βιολέτα Σαραφιανού (Nalyssa Green) ερμηνεύτρια, τραγουδοποιός και θερεμινίστρια....
Και εδώ μου δημιουργήθηκε μια μεγάλη απορία.
Τι σημαίνει η άγνωστη λέξη: "θερεμινίστρια".
Και τα ερωτήματα που είχα σχετικά με την δημοσίευση ήταν:
α) λάθος χαρακτηρισμός στο κείμενο απο τον αρθρογράφο, δηλ. άλλο ήθελε να εκφράσει και άλλο γράφτηκε,
β) νεολογισμός και προσδιορισμός που έδωσε η καλλιτέχνης, στον εαυτό και την τέχνη της ή
γ) μια υφιστάμενη αλλά άγνωστη για εμένα λέξη, που έπρεπε να βρω τι σημαίνει. Και το βρήκα!Η θερεμινίστρια είναι βιρτουόζος του Ηλεκτρονικού μουσικόυ οργάνου που ονομάζεται theremin, θερεμίνη ή αιθερόφωνο:
Και αφού εψαξα να βρω διάφορες πληροφορίες για το theramin, τις οποίες θα μοιραστω μαζι σας, εντυπωσιάστηκα καθως το theremin δεν μπορεί να διδαχθεί, γι' αυτό και κατατάσσεται στα δυσκολότερα μουσικά όργανα του κόσμου!
Φίλες και φίλοι μου,
η μελωδία του theremin είναι σχεδόν πανομοιότυπη με την ανθρώπινη φωνή και ο εξαιρετικός, μυστικιστικός του ήχος έχει μεγάλη επίδραση στα συναισθήματά μας και το βίντεο που παίζει η Katica Illényi και ανάρτησα, απολαυστικό.
Tα τελευταία χρόνια υπάρχει μια τάση για εκμάθηση του οργάνου από νέους μουσικούς που επιθυμούν να το εντάξουν στις ορχήστρες και στα μουσικά σύνολά τους.
Το theramin είναι πραγματικά ένα όργανο για την ψυχή και ίσως το μουσικό όργανο που θα κυριαρχήσει στον 21ο αιώνα.
Αλλά τι ξέρω από μουσική;
Εγώ μόνο να την ακολουθώ για να ηρεμεί την ψυχή μου. .
Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator
ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ
Nalyssa Green (πραγματικό όνομα Βιολέτα Σαραφιανού γενν.10 Ιουνίου 1986): Ερμηνεύτρια, τραγουδοποιός και θερεμινίστρια. Εχει κερδίσει αναγνώριση για τη μελωδική φωνή της και την αιθέρια παρουσία της στη σκηνή. Κινείται με ευχέρεια ανάμεσα σε πιάνο, κιθάρα, synthesizer και θέρεμιν, δημιουργώντας ένα μοναδικό ηχητικό τοπίο. Έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά άλμπουμ, δύο στα αγγλικά ("Barock", "The Seed") και δύο στα ελληνικά ("Μπλουμ", "Ταξίδι Αστρικό"). Εχει επίσης γράψει μουσική για θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση. Ενα από τα πιο γνωστα της τραγούδια είναι το "Κοκτέιλ", το οποίο έγινε viral με πάνω από 1 εκατομμύριο προβολές στο YouTube. κατατασσοντας την στους σημαντικούς εκπροσώπους της ελληνόφωνης dream pop μουσικής.
Theremin, θερεμίνη ή αιθερόφωνο: Ηλεκτρονικό μουσικό όργανο που εφευρέθηκε το 1920 από τον Ρώσο Lev Τermen (ρωσικά: Лев Сергеевич Термен). Όταν μετανάστευσε στις ΗΠΑ, άλλαξε το όνομά του σε Léon Theremin. Αυτό το όργανο είναι το μόνο που μπορεί να παιχτεί από μακριά, δηλαδή "στον αέρα", χωρίς να αγγίζεται από τον ερμηνευτή. Ο τρόπος παιξίματός του μοιάζει με "εναέρια γλυπτική" και είναι εξαιρετικά δύσκολος. Ηγετικές μορφές της μουσικής πρωτοπορίας όπως οι John Milton Cag και Edgar Varèse το χαρακτήρισαν ως "το όργανο του αιώνα". Η theremin θεωρείται ο πρόγονος του synthesizer, καθώς ο οργανοποιός Robert Moog, εμπνευσμένος από την κατασκευή του theremin, δημιούργησε τους πρώτους synthesizers. Η ιστορία της εφεύρεσης αυτού του οργάνου είναι ενδιαφέρουσα. Το 1919, ο Leon Theremin εργαζόταν σε ένα εργαστήριο και ασχολούνταν με τη μέτρηση της πυκνότητας των αερίων. Μια στιγμή, όταν πλησίαζε το χέρι του στη συσκευή, δημιουργήθηκε ένας ήχος που ακουγοταν με σφύριγμα. Ο L. Τheremin παρατήρησε ότι η απόσταση και η κοντινή επαφή του χεριού του με τη συσκευή παρήγαγαν ήχους σε διαφορετικές συχνότητες, ανάλογα με την απόσταση. Βασιζόμενος σε αυτήν την ανακάλυψη, ανέπτυξε το όργανο που παρουσιάστηκε ως ένα "αυτόνομο" μουσικό όργανο το 1928.
Η θερεμίνη είναι ένα κουτί με δύο κεραίες που προεξέχουν, δημιουργώντας ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Με την κίνηση του χεριού μεταξύ των κεραιών και του ηλεκτρικού δυναμικού του σώματος, ο μουσικός επηρεάζει το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Οι αλλαγές στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο αναγνωρίζονται, ενισχύονται και αναπαράγονται από τις κεραίες ως ήχος.
Η συσκευή προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον ενός γίγαντα των οπτικοακουστικών μέσων της RCA (Radio Corporation of America). Η εταιρεία θεώρησε ότι η εφεύρεση του Leon Theramin θα μπορούσε να γίνει δημοφιλής και να αντικαταστήσει το πιάνο στα σπίτια, επομένως του πρόσφερε ένα συμβόλαιο αξίας 100.000 δολαρίων το 1929, ποσό τεράστιο για εκείνη την εποχή. Τον ίδιο χρόνο, τα πρώτα όργανα τέθηκαν στην αγορά με τιμή πώλησης 220 δολάρια. Ωστόσο, η RCA διέκοψε σύντομα την παραγωγή λόγω της μεγάλης οικονομικής Ύφεσης αλλιώς The Great Depression.
Παρόλο που το theramin αποτέλεσε μια σημαντική καινοτομία στην ιστορία των μουσικών οργάνων, η χρήση του παρέμεινε αρχικά περιορισμένη. Εκτός από λίγες εξαιρέσεις, δεν άρεσε ιδιαίτερα στον κλασικό μουσικό χώρο άλλως της λόγιας μουσικής της εποχής. Χρησιμοποιήθηκε ωστοσο, ευρέως στον κινηματογράφο, ιδίως σε σκηνές αγωνίας, φόβου, απόγνωσης και σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας ή με θεματολογία διαστήματος.Ορισμένες από τις ταινίες που χρησιμοποιούν το theramin στη μουσική τους είναι: The Bride of Frankenstein" (1935) του James Whale (1889 –1957) Νύχτα αγωνίας" (1945) του Alfred Joseph Hitchcock (1899 - 1980), "The Day the Earth Stood Still" (1951) του Robert Earl Wise (1914 - 2005), "It Came from Outer Space" (1953) του Jack Arnold Waks (1916 – 1992), "Ed Wood" (1994) και "Mars Attacks!" (1996) του Timothy Walter Burton (1958), καθώς και "Μπάτμαν για πάντα" (1995) του Joel T. Schumacher (1939 -2020).
Επίσης, το Θερεμίν, χρησιμοποιήθηκε στην ηλεκτρονική ποπ μουσική και έγινε ευρέως γνωστό στη μουσική βιομηχανία τη δεκαετία του '90. Έχει επηρεάσει συγκροτήματα και το χρησιμοποιησαν ως όργανο σε τραγούδια τους, όπως το "Echoes" των Pink Floyd, "Velouria" των Pixies, "Glory Box" των Portishead, "Little People" των White Stripes, "Whole Lotta Love" και "No Quarter" των Led Zeppelin κ.α. Επίσης ένα όργανο με παρόμοιο ήχο, η «ηλεκτροθερεμίνη» ή τανερίνη, χρησιμοποιήθηκε στο τραγούδι των Beach Boys, το "Good Vibrations" (1966).
Στους σημαντικους ερμηνευτές του οργάνου συμπεριλαμβάνονται: η Clara Rockmore (1911), η οποια θεωρείται ευρέως ως η σπουδαιότερη βιρτουόζος του οργάνου και στενή φίλη του L. Theremin, ο Dr. Samuel J. Hoffman (1903-1967), η Lydia Kavina (1967) μικρανηψιά του Leon Theremin, τον αυστριακής καταγωγής, η Dorit Chrysler (1973) πρωτοπόρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Επίση, ο Αυστραλος συνθέτης Percy Grainger (1882-1961) και ο Τσεχος Bohuslav Martinů (1890 – 1959) έχουν γράψει έργα για theramin. Ο Γερμανός Franz Waxman (1906-1967) υπεγραψε την πρώτη "χολυγουντιανή" εμφάνιση του οργάνου στη ταινια "η Νύφη του Φρανκενστάιν" (1935), ενώ ο Ουγγρος Miklós Rózsa (1907-1995) κέρδισε Βραβεία Όσκαρ για πρωτότυπη μουσική επένδυση στις ταινίες του Νύχτα Αγωνίας (1945), A Double Life (1947) και Μπεν Χουρ (1959) όπου χρησιμοποιήθηκε το theramin. Η εκπληκτική ιστορία του οργάνου και η ζωή του Leon Theremin έχουν αποτυπωθεί στην οθόνη με το ντοκιμαντέρ "Theremin: An Electronic Odyssey" (1993) του Stephen Glenn Martin.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου